فرزند مرحوم آیت الله حاج سید عباس کاشانی که از آخرین شاگردان حضرت آیت الله قاضی بودند تعریف میکرد: که ابوی ایشان همیشه میفرمود : نمیدانم چرا آقای مصطفوی رفتند کاشان؟ ایشان با توجه به جایگاه علمی  که در محضر آیت الله العظمی خوئی داشتند و از شاگردان برتر ایشان بودند برای چی به قم تشریف نیاوردند......بهترین جایگاه از نظر مرجعیت و ترویج شاگرد در قم براشون فراهم بود....

من به ایشان عرض کردم : با توجه به شناختی که از آیت الله مصطفوی داشتم و چند باری هم ازشون سوال پرسیدم که شما چرا کتابهای خود را چاپ نمیکنید , چرا قم مشرف نمی شوید , فرمودند : من برای خدمت به مردم اومدم, چیزی که توی اون دنیا به درد من میخوره خدمت به مردم است . آمدم کاشان درب منزل حضرت والد خود را باز کنم و گره ای از کار مردم باز کنند .

از نظر آیت الله مصطفوی خدمت به مردم بهترین توشه برای آخرت است . ایشان می فرمودند بسیاری از آقایون هم بیانشان بهتر است از من , هم قلمشان...اینجور مسائل فقط مسئولیت آدم را زیاد میکنه....آن دنیا باید جواب تک تکشون  را داد خیلی سخت......با اینکه همیشه اعتقاد دارم که مثل یک ماهی هستم که افتادم توی خشکی.....و هیچ کس توی شهر خودم از علم و آنچه آموختم استفاده نمیکند..اما چاره ای نیست...

لازم به ذکر است درب منزل معظم له همیشه و بدون در نظر گرفتن ساعت خاصی,  برای مردم و رفع مشکلاتشان تا پاسی از شب باز بود , به حدی که گاها همسایه ها نیمه شب درب منزل را می بستند