دهم محرم الحرام که میرسد غمهای عالم در وجودمان ظاهر میشود , روزی که به یقین قلب نازنین حضرت بقیه الله الاعظم گرفته و نالان است....چه فاجعه عظیمی بوقوع پیوست...که زبان و قلم از بیانش عاجز است.
ضمن عرض تسلیت یه ساحت مقدس حضرت حجه بن الحسن , برای قلب نازنیش صدقه ای مدهیم باذکر صلوات بر محمد و ال محمد
مراسم سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین در روز عاشورا مسجد آیت الله مصطفوی
بمناسبت ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یاران باوفایش مراسمی به میزبانی آیت الله مصطفوی در مسجد درب یلان برگزار میگردد.
این مراسم چون سنوات قبل از روز دوم الی یازدهم محرم و از ساعت 9:30 الی 11:30 و با نوای گرم مداحان گرانقدر : آقایان طالبی , میثاق پور و مهردادیان
و واعظین معزز حجج اسلام آقایان مزروعی و شیرخدایی
منعقد میگردد.
بیست و پنجم ذی الحجه سالروز نزول سوره هل اتی (انسان) در شأن اهلبیت (علیهم السلام) میباشد.
یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یخََافُونَ یَوْمًا کاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا(7)وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا(8)إِنمََّا نُطْعِمُکمُْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکمُْ جَزَاءً وَ لَا شُکُورًا(9)إِنَّا نخََافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا(10)فَوَقَئهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَالِکَ الْیَوْمِ وَ لَقَّئهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا(11)وَ جَزَئهُم بِمَا صَبرَُواْ جَنَّةً وَ حَرِیرًا(12)
سوره انسان آیات 7 الی 12 ( به نذر وفا کنند و از روزی که
شر آن انکار ناپذیر است بیم دارند ، و غذا را با آنکه دوست دارند ، به
مستمند و یتیم و اسیر دهند ( و گویند ) ما شما را فقط برای رضای خدا غذا می
دهیم و از شما پاداشی و سپاسی نخواهیم ، ما از پروردگارمان از روزی گرفته و
سیاه می ترسیم ، پس پروردگاراشان از شر این روز نگاهشان دارد و تازه روئی و
سُرور پیششان آرد و برای آن صبر که کرده اند بهشت و دیبا پاداششان می دهد )
بدون شک آیاتی زیادی در باره اهل بیت (ع) نازل شده است؛ ولی متأسفانه عده ای به انحای مختلف تلاش دارند که فضائل و مناقب اهل بیت (ع) را انکار نمایند و اقوال شاذ و نادر را بر اقوال مشهور ترجیح بدهند، شاید به این ترتیب به خیال باطل شان فضائل اهل بیت (ع) را از اذهان مسلمانان محو و نابود سازند. در صورتی که بررسی های علمی نشان داده است که ادعای اینان تعصبی جهل آلود است و بس.
علامه امینی شان نزول آیه فوق را از 34 تن از علمای اهل سنت نقل کرده است.
علامه شوشتری شان نزول آیه فوق را از75 کتاب معتبر اهل سنت نقل کرده است. تمام این افراد قبول دارند که این سوره در شأن اهل بیت (ع) نازل شده است.
روز بیست و چهارم ذی الحجه روز مباهله و نزول آیه تطهیر میباشد
آیه شریفه « إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا » [احزاب/33] ؛ خدا می خواهد پلیدی را از شما دورکند و شما را چنان که باید پاک دارد
از آیات محکم کلام‌الله مجید است که علاوه بر روایات فراوان شیعه، به گواهی احادیث بی‌شمار منقول از طریق اهل سنت نیز در شأن پنج تن آل عبا نازل شده است . این آیه روشن الهی که به « آیه تطهیر» نامبردار است، حقیقت انسان‌های والایی را ترسیم می‌کند که با گذر از عوامل مادی و خاکی، به عالی‌ترین مرزهای عصمت و طهارت دست یافته،گوهر انسانیت را تنها به بهای رضوان الهی و خشنودی خداوند معامله کردند ؛ به گونه‌ای که اگر فضیلت و تقوای همه انسان ها یک جا جمع شود،قطره‌ای در برابر دریای بی‌کران فضائل آنها بیش نخواهد بود. اینان همان مفسران حقیقی کلام‌الهی‌اند که در بیان منزلت رفیع و جایگاه بس بلندشان فرمود:« إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ »روز بیست و چهارم ذی الحجّه، روز مباهله پیامبر با مسیحیان نجران است که در نزد مسلمانان، اهمیت خاصّی دارد؛ چرا که گواه حقانیت و درستی دعوت پیامبر و عظمت شأن اهل بیت مکرّم اوست.
مفسران و محدثان شیعه و اهل تسنّن تصریح کرده اند که آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر نازل شده است و پیامبر تنها کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد فرزندانش حسن و حسین و دخترش فاطمه و دامادش علی علیهم السلام بودند. بنابراین منظور از «اَبْنائَنا» در آیه منحصرا حسن و حسین علیهماالسلام هستند، همان طور که منظور از «نِساءَنا» فاطمه علیهاالسلام و منظور از «اَنْفُسَنا» تنها علی علیه السلام بوده است. این آیه هم چنین به این نکته لطیف اشاره دارد که علی علیه السلام در منزلت جان و نفس پیامبر است.
در این مدت خیلی ها میگفتند که وقتی با اهل سنت برخورد میکنیم بیان میکنند که آنها زبانشان عربی است و بهتر از الفاظ و ....کلمات قرانی متوجه میشوند مخصوصا در مورد بحث ولی که آنها تعبیر به دوست میکردند....جوابهایی برایشان داده شد و آن هم از کتب اهل سنت. من در اینجا باز اثبات امامت حضرت امیرالمومنین را بصورت کلی بیان میکنم.
بهترین راه اثبات امامت امیرالمومنین حضرت امام علی (ع) برای اهل سنت، تمسک به قرآن و روایاتی که در توضیح آنها در کتب خودشان نقل شده است، می باشد و البته بدیهی است که انسان باید حقیقت جو باشد تا به توجیهات ناصواب و غیر عقلانی متوسل نشود و چشم را به روی حقیقت نبندد.
در قرآن مجید آیات فراوانی است که با استفاده از احادیثی که از پیامبر اکرم (ص) در شأن نزول آنها وارد شده است،که امامت حضرت امام علی (ع) را اثبات می نمایند.
به آیاتی چند توجه فرمایید:
1. آیه تبلیغ: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک..1.» که طبق روایات معتبر از اهل سنت در جریان غدیر خم نازل شده است و در این روز تاریخی پیامبر(ص) با اعلام ولایت و جانشینی حضرت امام علی(ع) رسالت خود را تکمیل فرمود.
2. آیه ولایت: «انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون الصلاة..2.» که ولایت حضرت علی (ع)3 در کنار ولایت خدا و رسول(ص) قرار داده شده است.
3. آیه اولی الامر: یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم..4» که اطاعت از اولی الامر را به نحو مطلق واجب کرده است، و از این الزام مطلق بدست می آید که امام باید معصوم باشد لذا غیر از حضرت علی(ع) که از عصمت برخوردار نیست، نمی تواند امام باشد. علاوه روایاتی که از کتب اهل سنت در ذیل این آیه به معرفی حضرت علی(ع) به عنوان امام و جانشین پیامبر (ع) پرداخته است، بیش ار اندازه است .
4. آیه صادقین: یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و کونوا مع الصادقین..5» که می فرماید: ای اهل ایمان، تقوا داشته و با صادقین باشید و در روایات بیان شده است که: منظور از صادقین حضرت علی(ع) و اهل بیت پیامبر(ص) می باشند.
2 . مائده، 55.
3. چون طبق روایات معتبر آنکه در رکوع انگشترش را به سائل داد حضرت علی (ع) بوده است.4. نساء، 59
