ما باید تمرین و ممارست داشته باشیم در اعتقاداتمون بخدا....چطور ایمان داریم به یک سیم برقی که از جایی آویزون است و دست نمیزنیم میگوییم داخلش برق دارد حال آنکه شاید برق نداشته باشد..به همان اندازه اگر ایمان بخدا داشته باشیم دلمون قرص میشه که بله در هر کاری خیر و مصلحتی است پس ته دلمون همیشه قرص است و نگرانی نخواهیم داشت.
گاهی احساس می کنم که دیگه ز دنیا آزادم و اون وقت وقتیه که با وجود مشکلات بسیار همه را به خدا واگذار و خود را آزاد می کنم...
نمیدونم این احساسو تجربه کردین یا نه...
یک دقیقه اینکار آرامشی که به انسان میده با هیچ لذتی قابل مقایسه نیست...
الحمدلله
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
به یاد تمام نیکی ها و زیبایی های آن خورشید فقاهت و نقاوت ،مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج سید محمد باقر مصطفوی الحسینی رضوان الله تعالی برآن شدم که وبلاگی تهیه کنم بنام ایشان هر چند کم اما بدینوسیله نام و یادشان را حداقل برای خود زنده نگه دارم. سید مهدی sokhaneeshg@