قرار مهربانی همراه با رویکرد بخشندگی

این روزها دیوارهای سنگی شهر رنگ و بوی مهربانی گرفته؛

رنگ و بویی از جنس ذات مقدس پروردگار.

چه خوب است که برای خوبی هایمان قرار می گذاریم،

تا فراموش نکنیم مهربانی را.

شاید بعضی ها بگویند مهربانی "دیوار" نمی خواهد،

"دل" می خواهد!

اما فراموش نکنیم که "مهر" را باید از "دل"ها بیرون بیاوریم و به دیگراه هدیه کنیم، تا مهرمان را با بخشندگی جلوه ای الهی بخشیده باشیم.

زندگی ما را

با اندوخته هایمان نمی سنجند؛

بلکه ملاک سنجش،

بخشایش و ایثار ماست.

مهربانی هایمان را ذخیره نکنیم.

یادمان باشد سرآغاز و چکیده صفات جمالی که خداوند برای خود انتخاب کرده "بخشندگی" و "مهربانی" است.

خدایا... یاریمان ده تا با بهره جستن از نامت و کلامت، بهره ای هرچند ناچیز از کثرت رحمت واسعه ی تو نصیبمان گردد.

الهی آمین.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ 

وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّآئِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ

و مال را با وجود دوست داشتنش به خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راه ماندگان و خواهندگان و بردگان ببخش و نماز را برپا دار و زکات را بپرداز

(بخشی از آیه ۱۷۷ سوره مبارکه بقره)