در اینجا به تعدادی حدیث ناب از حضرات معصومین علیهما السلام در باب "ظلم" که بد نیست در موردش تاملی شود, اشاره میکنیم
💠 حدیث اول
رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
اِتَّقوا دَعْوَةَ الْمَظْلومِ و َإنْ کانَ کافِرا فَإِنَّها لَیْسَ دونَها حِجابٌ؛
از نفرین مظلوم بترسید اگر چه کافر باشد، زیرا در برابر نفرین مظلوم پرده و مانعى نیست.
نهج الفصاحه ص ۱۶۴، ح ۴۸
💠 حدیث دوم
امام على علیه السلام:
خَیْرُ الْمُلوکِ مَنْ اَماتَ الْجَوْرَ وَ اَحْیَى الْعَدْلَ؛
بهترین فرمانروا کسى است که ظلم را از بین ببرد و عدل را زنده کند.
غررالحکم و دررالکلم ج۳، ص ۴۳۱، ح ۵۰۰۵
💠 حدیث سوم
امام صادق علیه السلام:
من ظلم مظلمة أخذ بها فی نفسه أو ماله أو ولده؛
هر که ظلمی کند، به سبب آن ظلم در جانش یا مالش یا فرزندانش گرفتار شود.
وافی ج ۵، ص ۹۶۸، ح ۳۳۹۳
💠 حدیث چهارم
رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
إِنَّ النّاسَ إِذا رَأَوُا الظّالِمَ فَلَمْ یَأْخُذوا عَلى یَدَیْهِ أَوْشَکَ أَنْ یَعُمَّهُمُ اللّهُ بِعِقابٍ مِنْهُ؛
مردم آنگاه که ظالم را ببینند و او را باز ندارند، انتظار مىرود که خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد.
نهج الفصاحه ص ۳۲۳، ح ۸۳۳
💠 حدیث پنجم
امام سجاد علیه السلام:
وَ الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصیانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخریَّةُ مِنهُم؛
گناهانى که باعث نزول عذاب مى شوند، عبارت اند از: ستم کردن از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان.
معانى الاخبار ص ۲۷۰ و ۲۷۱، ح ۲
💠 حدیث ششم
ابو عبدالله علیه السلام:
لَا تُعِنْهُمْ عَلَى بِنَاءِ مَسْجِدٍ؛
به ظالم حتی در ساختن مسجد هم کمک نکنید.
(تهذیب الأحکام، ج ۶، ص ۳۳۸)
سه میم
